“Kendini sevmek”, sıkılıkla duyup herkesin yapması gereken bir şey olarak gördüğümüz lakin hayata geçirme kısmında başarılı olamayabildiğimiz bir durum. Eminim insan her şeyden evvel kendini sevebilmeli denildiğinde buna karşı çıkacak birini bulmak pek de mümkün olmayacaktır. Öyleyse bunu uygularken neden sorun yaşıyoruz?
Bu mevzu ile ilgili aklımıza gelmesi gereken birinci kavramlardan biri merhamet olmalı. Pek çoğumuzun da bildiği üzere merhamet, oburlarının güçsüzlük, sorun ve kederine ilgi duyma, onların durumuna acıma ve şefkat göstermek manasına gelmektedir. Öz şefkat kavramı ise ne yazık ki pek sık kullandığımız bir kavram olarak karşımıza çıkmamakta. Bu kavram, isminden da anlaşılacağı üzere kendi yaşadığımız zahmetler karşısındaki hislerimize ve olaylar karşısındaki davranışlarımıza karşı şefkat göstermemiz manasına gelmektedir. Diğerlerine gösterdiğimiz ilgi ve müsamahayı kendimize göstermekte istekli olmayışımız kendimizi sevmeyi güçleştirmekte bununla birlikte kendimize haksızlık etmemize sebep olabilmektedir. Hatta bu davranış, değersizlik, aşağılık hislerine kapılmamıza yol açabilmekte bu da kendimize duyduğumuz saygıyı zedelemektedir. Uzun mühlet hissedilen bu hisler ruhsal açıdan sağlımızı etkileyebilmekte ve pek çok bozukluğa yer hazırlayabilmektedir.
Terapi sırasında psikologların sıklıkla sorduğu sorulardan biri de “Yaşadığın bu olayı bir arkadaşın yaşamış olsa ona ne söylerdin?” sorusudur. Bu soru karşısında bireyler arkadaşlarına daha anlayışlı ve hoşgörülü bir tavır sergilerken bahis kendilerine geldiğinde kendilerine karşı suçlayıcı bir tutum içinde olabilmektedir. Kendimize duyduğumuz sevgi, merhamet oburlarının tavırlarına bağlı olduğu surece mutsuz olmak için sebep bulmak epeyce kolay bir hale gelmektedir. Ne kadar “sevilebilir bir insan” olduğumuz insanların bunu lisana getirme ya da gösterme sıklığı ile belirlenmediğini aklımızdan çıkarmamamız gerek. Izdırap, başarısızlık ve yetersizlikler tüm beşerler için geçerlidir ve bütün beşerler merhamete layıktır. Öyleyse yanlışlarımızla, acılarımızla kendimizi kabul ederek ne olursa olsun sevilmeyi hak ettiğimizi kendimize, kendimizi severek ispatlayabiliriz.
