Ergenlik, fırtınalı, büyüme sancılarını içerisinde barındıran bir gelişimsel devirdir. Lakin duygusal çalkantılara ve ergenlik periyodunun zorluklarına karşın, çocukluktan yetişkinliğe giden hoş bir dönüşümü de içinde barındırır. Hoş bir dönüşüm olarak isimlendiriyoruz zira hakikaten de bireyin kendini keşfedebildiği, birçok şeyi deneyimleyerek kendini geliştirdiği, toksik ilgiler içerisinden kendisini güçlendirip kurtarabildiği durumları içerir. Yapılan klinik çalışmalarda ergenlik periyodunda bireyler için en büyük muhtaçlığın ‘kendini tabir edebilme’ olduğunu gözlemlemekteyiz. Daima olarak düşünür, hisseder ve her ana (geçmiş, şimdiki vakit ve gelecek) kendilerini kaptırırlar fakat bunları söz etme maharetleri şimdi o kadar gelişmemiştir. Kendini yeterli tabir edebilme, hitabeti kuvvetli ve kendinden emin yetişkinler için bile çok güç olabiliyorken ergenler içinde hayli zordur. Bu yüzden de gençlerle uygun irtibatı nasıl geliştirebiliriz konusu epeyce değerlidir.
Kelimeler her vakit kâfi değildir. İnsanların en derin ve en savunmasız fikirlerini, hislerini söz etmek için daha fazla şeye muhtaçlık duydukları vakitler vardır. Sanat ve yaratıcı tabir bu noktada yardımcı olmak için âlâ bir kaynaktır. Bunlar gençler için harika bir rehberdir. Sanat ve yaratıcı söz, bir his fırtınasını açığa çıkarabilir; sözcüklerin lisana getiremeyeceği şeyleri söyleyebilir.
Kelimelerin kâfi olmadığı vakitlerde, bireyin davranışlarını takip edebilmek ve muhtaçlığı olanı keşfedebilmek çok değerlidir. Örneğin yetişkinlikte dış görünüm epey değerli bir şeyken, bireyin duş almaktan kaçındığı, sıhhatsiz beslendiği gözlemlenir. İstediği ile yaptığı şey ortasında önemli farklılıklar gözlemlenir bu sebeple de ebeveynleri tarafından tutarsız ve istikrarsız olmakla itham edilirler. Yargılayıcı, suçlayıcı telaffuzlar kurmaktan kaçınmak bu periyotta değer arz eder. Çocuğu sanat ve sportif aktivitelere yönlendirmek, entellektüel düzeyini arttıracak alanlar sunmak yararlıdır. Zorlanılan mevzularda terapi dayanağı almaktan kaçınmamak gerekir. Birçok ergen, ben sorunlu değilim diyerek terapiye gitmeyi reddeder. Bireye bu tarafta bir ileti vermeden, gelişimsel takviye ismine bunun yararlı olabileceği açıklanmalıdır. Fakat aile içi çatışmalarda, daima sorunun onda olduğu bildirisi verilmiş ise terapiye dirençte artacaktır.