- Boşanmış anne-babalar, çocuklarının anne ve babalarından ayrıldıklarını, ancak çocuklarından ayrılmadıklarını daima hatırlamalıdır.
- Çocuk, anne ve babasından yeterli ilgi ve sevgi görmeye her zaman ihtiyaç duyar. Ayrı yaşamalarına rağmen, anne-baba çocuklarından bu ilgi ve sevgiyi esirgememelidir.
- Boşanmadan sonra, bir ebeveyn diğerini kötülememeli, olumsuz yönlerini anlatmamalıdır.
- Çocuk, boşanmadan sonra yaşanacak değişiklikler hakkında bilgilendirilmeli; özellikle çocukla birlikte geçirilmesi planlanan zamanlar ertelenmemeli veya başka programlarla değiştirilmemelidir.
- Çocuğun bakımı, eğitimi vb. konularda ortaya çıkabilecek ekonomik sorunlar çözülmüş olmalıdır. Ancak çocuğun maddi yönden isteklerinin tamamı yerine getirilmemeli, dengeli bir yaklaşım benimsenmelidir.
- Çocuğun her iki ebeveynini de yeteri kadar görmesi sağlanmalı; çocuğun anne veya babasını görmesi, ebeveynler arasındaki olumsuz duygulardan dolayı engellenmemelidir.
- Çocukta var olan veya boşanma sonrasında ortaya çıkabilecek olumsuz davranışlar, boşanılan eşle özdeşleştirilmemelidir.
- Boşanma sonrasında çocuğa karşı geliştirilecek tutumlar konusunda hem anne hem baba ortak hareket etmeli ve tutarlı davranmalıdır.
- Boşanma sürecinde anne-baba, çocuğa karşı dürüst olmalı, yalan söylemekten kaçınmalı ve güven duygusuna zarar vermemelidir.
- Çocuk, anne-baba gibi düşünmeye zorlanmamalı, anne-baba tarafından birbirlerine karşı koz olarak kullanılmamalı ve taraf tutması beklenmemelidir.
- Çocukla yakın bir ilişki kuran ve yakın çevresinden örnek alabileceği birilerinin çocuğa destek olması, çocuğun problemleri daha kolay atlatmasına yardımcı olacaktır.
