Yaşamın birinci yılları olan erken çocukluk yılları “sihirli” yıllardır.
Artan sinirbilim araştırmaları göstermektedir ki bilhassa erken çocukluk yıllarında beynin gelişimine yönelik yapılan müdahalelerin çocuğun bilişsel gelişim sürecinde katkıları yüksektir.
Bir bebek dünyaya yüz milyar nöron (sinir hücresi) ile merhaba der ancak bu nöronlar şimdi birbiri ile irtibat içinde değildir. 0-3 yaş devrinde bu nöronları aktive etmenin yolu çocuğa sunulan değişik sesler, manzaralar, kokular, tatlar ve dokunsal uyaranlar ile mümkün olmaktadır. Bu sebepten bebeğin deneyimleme gayretleri elinden alınmamalı tersine desteklenerek nöronların temasa geçmesine müsaade verilmelidir.Nöronlar artıkça olgunlaştıkça snapslar (bağlantı noktaları) da artacaktır.😉
Unutmamalıyız ki; çocuğumuzun beynindeki sinaps hücreleri tekrarlı tecrübeler sayesinde güçlenecek, güçlendikçe yeni kontaklar ile öğrenmede oluşacaktır. Çocuk var olan irtibatlarını etraf ve bakım verenlerinin dayanağıyla kullanamaz ise kontaklar (sinaps) ortadan kalkacaktır. Hasebiyle yapılacak tekrarların altını bir kere daha çizmek isterim!…
Örneğin; bebeğinizle bağlantı halindeyken sözcükleri tekrarladığınızda bebeğiniz konuştuklarınızdan mana çıkarmaya başlar. Mimikleri ile size hissettirir. Yani bebeğinizin beyninde lisan ile ilgili alanı aktive etmiş olursunuz.
Canım Anne Babalar Çocuklarımızın beyin gelişimi onların geleceğini şekillendirme de kilit rol oynar. Yapabileceğiniz en kolay uyaranlar; yavrunuza dokunmak ve farklı dokunsal uyaranları sunmak, onunla bol bol konuşmak, tabiata çıkarmak, birlikte müzik söylebilmek, dans etmek ve doğduğu andan itibaren yaş ve gelişim seviyesine uygun olarak kitap okumak beynin gelişmesi için yardımcı olacaktır.
Sevgilerimle….
